Eerder berichtten wij al over de uitgebreide en diepgaande studie die Ed van Hees uitvoerde over de geschiedenis van Biest-Houtakker. Hij gaf afgelopen jaar daarover nog een druk bezochte presentatie bij Ome Toon. In deze studie was er speciale aandacht voor de biest waaraan Biest-Houtakker zijn naam ontleent.
Een biest is geen “plein”, maar een waterpoel in de oksel van een wegsplitsing, waarop geen bebouwing voorkomt. Veel buurtschappen en gehuchten zijn rond zo’n biest ontstaan. Onze oude biest van Biest-Houtakker, gelegen in de oksel van Akkerstraat en Biestsestraat, is de enige nog overgebleven biest in de lage landen. Biest-Houtakker het enige dorp of gehucht dat de naam ‘biest’ behouden heeft. De waterpoel werd nog tot eind 18e eeuw als visvijver geëxploiteerd. Tot 1966 bestond de “open” kant van de driehoek, zoals bij alle biesten, uit een gekromde dijk dat een openbaar voetpad was. In 1966 is deze dijk, oorspronkelijk eigendom van de “Gemeente van de Biest”, door de gemeente Hilvarenbeek verkocht. Daarna is het noordwestelijke helft van de dijk afgegraven en werd de vijver vernield.
Onze heemkundige kring heeft bezwaar aangetekend tegen het bouwen van een drietal woningen aan de open kant van de biest omdat e.e.a. in strijd is met het in 2010 door de Raad goedgekeurde Structuurplan. Daarin werd vastgelegd dat vrij doorzicht op het achterliggende open landschap moeten worden behouden. Bebouwing is daarmee in strijd met het bestaande beleid. Omdat er sprake is van een uniek 1000 jaar oud landschapselement heeft de HKK bij de gemeente het verzoek ingediend ‘de oude biest’ de Gemeentelijke Monumentenstatus te verlenen. Binnen de dorpsgemeenschap leeft de intentie de gehele oude biest, langs de oorspronkelijke lijnen van 1965, i.c. de vijver, de dijk, de waterput en de begroeiing rond de vijver, te herstellen.Van de acht monumenten die Biest-Houtakker oorspronkelijk rijk was, zijn er vandaag helaas nog maar twee over. Met ‘de oude biest’ komt er hopelijk een derde en heel belangrijke bij.